ای آنکه از وجود و عدم در گذشته ای از خطه ی خیال گذر می کنی نکن ای مه که چرخ زیر و زبر از برای توست ما را خراب و زیر و زبر می کنی... نکن وقتی بوی سحرگاهی و نمناک اقیانوسی که هرگز نرفته ام به مشامم می رسد و بوی خاکی که سالها تکه های دلم را بر زیر و زبر این خاک...