هواتو داشتم همیشه ولی گل عمر منو تو کندی از ریشه من زمین خوردم دیگه خاک نپاش روم من همونیم که فقط باخته همیشه هواتو کردم دوباره دلم خیلی پر کاش الان بارون بباره میگذره امشبم همه چی تمومه همه خوبیام همه اون روزا حرومت همه روزایی ک میزدم از همه خوشیام کم نزاشتم من تو اوج نداریام با پای پیاده میرسوندمت...

...

...

دلم خوش نیست غمگینم… کسی شاید نمیفهمد کسی شاید نمیداند… کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی: عجب احساس زیبایی…! تو هم شاید نمیدانی…!...

اینجا زمین استرسم آدمهایش هم عجیباینجا گم که می شویبه جای اینکه دنبالت بگردندتو را فراموش می کنند...

چه ساده بودم که گمان می کردم به دورم می گردند کسانی که دورم می زدند …...

گاهی سکوتشرافتی داردکه گفتن ندارد . . بی‌آشیانه را شوق ماندن نیست؛سنگ بر زمین نیندازمن خود پریده‌ام...

...

عشق او شوخی زیبایی بود!حالا تمام این تنهایی تاوان جدی گرفتن آن شوخیست... روزگار لعنتیهر سازی زدی رقصیدم بی انصاف یکبار هم تو به ساز من برقصببین دلم چه شوری می زند ...

آهنگ ها ، بی رحم ترین صداهای جهان اند بی آنکه بخواهی تو را به قعر خاطراتی میبرند که برای فراموشی آنها بارها خود را شکسته ای...

سکوت خطرناکتر از حرف های نیش دار است کسی که سکوت میکند روزی سرنوشت حرف هایش را به شما خواهد گفت -...

روزها پر و خالی می شوند مثل فنجان های چای در کافه های بعد از ظهر اما هیچ اتفاق خاصی نمی افتد اینکه مثلا تـــــــــو ، ناگهان در آن سوی میز نشسته باشی ! ...

سلام خدمت دوستای عزیز و با مرام...

...

صفای اشک وفای غم...

آخرین نخ سیگارم به حرف آمد!! مرا نسوزان تنها میمانی........

شبهایم درد دارد … وقتی ندانم چراغ اتاقـت را کدامین دست خامـوش میکند …!...

به جایی رسـیده ام که آرزو میکنم کاش خـودم را جایی جا بـگذارم و بـرگردم ببینم کــه 
نیستم …...

برو ای خوب من ، هم بغض دریا شو ، خداحافظ ! برو با بی کسی هایت هم آوا شو ، خداحافظ ! تو را با من نمی خواهم که « ما » معنا کنم دیگر … برو با یک « من» دیگر بمان « ما » شو ، خداحافظ ...

چه فرقی دارد پُشت میله ها باشی یا در خیابانهای شهر در حال قدم زدن وقتی که آرزوهایت در حبس باشند ...

کاش همیشه در کودکی میماندیم تا بجای دل سر زانوهایمان زخمی میشد......

آدمها لالت میکنند و هی میپرسند چرا حرف نمیزنی؟این خنده دار ترین نمایشنامه ی دنیا بود........