تو به من خندیدیو نمیدانستی من به چه دلهره سیب را از باغچه همسایه دزدیدم باغبان از پی من تند دوید سیب را دست تو دید و غضب آلود به من کرد نگاه سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک و تو رفتی و هنوز خش خش گام تو تکرار کنان میدهد آزارم و من اندیشه کنان غرق این پندارم که چرا خانه کوچک ما سیب نداش...