تقصیر

تقصیر

تقصیـر از مـا نیـست!



دوستت دارم‌ها را نگه می‌داری برای روز مبادا،
دلمتنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را …
این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسینمی‌کنی!
باید آدمش پیدا شود!
باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و بایدبدانی که فردا،
از امروز گفتنش پشیمان نخواهیشد!



سِنت که بالا می‌رود کلی دوستتدارم پیشت مانده،
کلی دلم تنگ شده و عاشقتم مانده که خرج کسی نکرده‌ای و روی همتلنبار شده‌اند!
فرصت نداری صندوقت را خالی کنی!
صندوقت سنگین شده ونمی‌توانی با خودت بِکشی‌اش …



شروع می‌کنیبه خرج کردنشان!
توی میهمانی اگر نگاهت کرد
اگر نگاهش را دوست داشتی
تویرقص اگر پا‌به‌پایت آمد
اگر هوایت را داشت
اگر با تو ترانه را به صدای بلندخواند
توی جلسه اگر حرفی را گفت که حرف تو بود
اگر استدلالی کرد که تکانتداد
در سفر اگر شوخ و شنگ بود
اگر مدام به خنده‌ات انداخت
و اگر منظره‌هایقشنگ را نشانت داد



برای یکی یک دوستت دارم خرجمی‌کنی
برای یکی یک دلم برایت تنگ می‌شود خرج می‌کنی!
یک چقدر زیبایی!
یکبا من می‌مانی؟



بعد می‌بینی آدم‌ها با تو فاصلهمی‌گیرند
متهمت می‌کنند به هیزی …
به مخ‌زدن ... به اعتمادآدم‌ها!
سواستفاده کردن به پیری و معرکه‌گیری …
اما بگذار به سن توبرسند!
بگذار صندوقچه‌شان لبریز شود آن‌‌وقت حال امروز تو را می‌فهمند بدوناین‌که تو را به یاد بیاورند
غریب است دوست داشتن ...
و عجیب تر از آن استدوست داشته شدن !



وقتیمی‌دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد...
و نفس‌ها و صدا و نگاهمان در روح وجانش ریشه دوانده؛
به بازیش می‌گیریم هر چه او عاشق‌تر، ما سرخوش‌تر، هر چه اودل نازک‌تر، ما بی رحم ‌تر.



تقصیر از ما نیست؛
تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خواندهشده‌اند

دعایی برای...

برای تو وخویش
چشمانی آرزو می‌كنم
كه چراغ‌ها و نشانه‌ها را
در ظلمات‌مانببیند.

گوشی
كه صداها و شناسه‌ها را
در بیهوشی‌مانبشنود.

روحی
كه این همه را
در خود گیرد و بپذیرد.

وزبانی
كه در صداقت خود
ما را از خاموشی خویش
بیرون كشد
و بگذارد
ازآن چیزها كه در بندمان كشیده است
سخن بگوییم