درباره من

حضرت مولانا می فرماید :عید هر کَس
آن مَهی باشد،که او قربان اوست...

ما آدمیان اکثرا درگیر پوسته مناسک و شعائر دینی و آیینی هستیم و به عمق و‌درون آن پی نمی بریم.
ظاهر مراسم های دینی آنچنان ما را به خود مشغول کرده که بت پرست شده ایم و راهی به باطن و اصل نمی بریم .عرفایی چون مولانا از کسانی هستند که طرحی نو در می افکنند و دین را از ساختار بیرونی به ساحت درونی وارد می کنند .
نگاه مولانا به عید قربان چنین است:
عید قربان ،زمان تأمل در قربانی کردن غرور ،طمع ، دروغ ،شهوت ،قدرت و فزون خواهی های ما می باشد تا به مرحله ایمان ورود بیابیم .

قربانی کردن نفس و منیت که به آن در عرفان ،موت اختیاری می گویند از مهم ترین مسائل مورد توجه مولانا در مثنوی است.

ما را به قربانی بیرونی چه کار ؟
وقتی از قربان کردن پلیدی های درون خود بی خبریم.
 

درج شده در تاریخ ۱/۰۴/۱۸ ساعت 16:52

کاربران آنلاین (0)