درباره من

در این خیمه‌شب‌بازیِ روزگار
درست است من هم عروسک شدم !
درست است در سلکِ بازیچگان
نمایان به صد رنگ و مسلک شدم

سرِ نخ به دستان، در این صحنه‌ها
نخ‌آویزِ دستانِ دیگر شدند
تماشاگران را چه پنداشتی ؟
که مبهوتِ این گونه منظر شدند

به بازیچه و دست‌ها، بنگرید
همه، حُکم‌بردارِ یکدیگرند
گر از دیده من، تماشا کنید
تماشاگران نیز، بازیگرند

ولی من از آنگونه بازیچه‌ها
نبودم که بیهوده رقصان شوم
سرِ نخ ندادم به دستِ کسی
که از رقصِ او، خود گریزان شوم

تماشاگران، جمله حیران شدند
از این رقص و نقشی که من داشتم
در این صحنه‌ها، جامه‌ ساده‌ای
که بی‌رنگ‌تر شد، به تن داشتم

چو این دید آن خیمه‌شب‌بازِ دهر
که تنها تماشاگرِ صحنه‌هاست
فغان زد تو بازیچه کیستی ؟
که از دیگران رقص و نقشت جداست

بگفتم؛ سرِ نخ مرا دستِ توست
نه در دستِ بازیگرانِ دگر
برای تو تنها به رقصم ولی
به آزادگی در جهانِ دگر  

درج شده در تاریخ ۱/۰۳/۲۱ ساعت 11:15

کاربران آنلاین (1)

کاکتوس