زیبایی عشقم تویی وناز ِصدایت
رعنایی تو کشته مرا جان به فدایت
امشب به دلم شور ِ نهانیست که تو دادی
افتاده به جانم ، به دلم مهر و وفایت
در من نفسی هست که زیبا شده با تو
من ساده ندادم دل خود را به هوایت
ناهموارتر از راه محبت تو بگو چیست
این را ه که اینگونه مرا کرده رهایت
ای عشق تو خود جلوه ای از نور خدایی
من با تو، تو را یا فتم و مهر ِ خدایت
جان میدهم از شوق که صد بار بمیرم
گر در نفس آخر اگر هست رضایت