دلم همیشه به شوق ِ تو بینا بود
همیشه با دلم به خاطر توغوغا بود
گهی سکوت ودلتنگی ،گهی فریاد
نبودی تو با من ،ولی دلم شکیبا بود
در آن زمان که ستودم تورا به زیبایی
کجا به چشمت عاشقی چون ما بود؟
از آن زمان که مرا، ز خود را ندی
نگفته ام به کسی،دلت چگونه بی ما بود
دو چشم ناز تو ،کی مرا خواهد خواند؟
به چشم من ،همیشه انتظار تو زیبا بود
بدون تو مرغکی اسیر م به دلتنگی
تویی که بودنت ،برایم همیشه دنیا بود
بیا که شاخه سرد تنم در قفس خشکید
در این باغ چه کس، چون من ِ شیدا بود
هنوز نشسته ام کنار دلتنگی به انتظار
نگاه کن. منم، کسی که بی تو تنها بود