لنگه های چوبی درحیاطمان... گرچه کهنه اند و جیرجیر میکنند... ولی خوشبحالشان که لنگه ی همند......

حجم خالی تو را حجم پر هیچ کس پر نمیکند... حالا هی بگو : دوستان بجای ما......

بعضیا جوری میرن تو مخت ... که دیگه باید سند بذاری درشون بیاری......

همه ی ما ذاتاً دریاچه ی ارومیه ایم!!! شور... تلخ... تنها... و رو به نابودی....!! ...

سقف آرزوهای ما ؛کف آرزوهای دیگریست... دنیا به طور ناجوانمردانه ای آپارتمان است...!!! ...

زنده بودن حرکت افقی است. از گهواره تا گور... و زندگی کردن حرکت عمودی است از زمین تا آسمون ... ...

هنوز برایت می نویسم... درست مثل پسرکی نابینا... که هرروز برای ماهی قرمز مرده اش غذا می ریزد......

با احساساتم بازی نکن...!!! خب لامصـــــب می بازی حرصت در مــــی یاد.."!! ...