اصولگرایان تندرو ، انتخابات مجلس و فوبیای واگذاری قدرت

اصولگرایان و فوبیای واگذاری قدرت 

با نگاهی گذرا به حوادث واتفاقات سیاسی و مرور تیتر های روزنامه ها و سایتهای خبری به راحتی می توان مشاهده کرد که شیپور آماده باش برای رویارویی بزرگ از مدتها قبل به صدا در آمده و طلایه داران دو لشکر متخاصم به حرکت درآمده اند! هر چند ممکن است تریبونهای رسمی هر دوجناح مؤثر برای حفظ ظاهر هم که شده زمان فعلی را برای حرکت به سوی انتخابات مجلس شورای اسلامی کمی زود بدانند! 

از یک سو اصلاح طلبان زخم خورده از وقایع سال 88 و برخورد ناباورانه ، قاطع و حذفی رقیب سنتی با توجه به بهبود اوضاع در اثر مرور زمان و استقرار دولت اعتدالی تدبیر و امید در فکر بازیابی نیروها و حضوری قدرتمند در انتخابات میباشند . آنها امیدوارانه با اندیشه ی فتح اکثریت قاطع پارلمان آینده و فراتر از آن تکیه بر صندلی ریاست مجلس دهم وارد این میدان پر خطر شده اند !

این آمیدواری هرچند در ابتدا خیلی خوشبینانه به نظر می رسد اما اگر مؤثرهای پیرامونی نقش خود را درست و بر وفق مراد اصلاح طلبان انجام دهند و اصلاح طلبان نیز از رفتارهای واگرایانه پرهیز کرده و در قالب یک جبهه و به محوریت فردی جامع و مقبول وارد عرصه ی رقابت بشوند این مهم چندان هم دور از دسترس نخواهد بود !

در طرف دیگر طیف گسترده ای از اصولگرایان قرار دارند که به واسطه اختلافات درونی ، فقدان لیدری که مقبولیت و توانمندی لازم برای جمع کردن همه ی گروهها و شخصیتهای مدعی اصولگرایی زیر یک پرچم را داشته باشد ، تحمل فشار روانی ناشی از تبعات عملکرد آقای احمدی نژاد و..... حال و روز خوشی ندارند ! !

اما این همه ی ماجرا نیست! زیرا آنها در بدترین شرایط نیز به آسانی قدرت را به رقبای سیاسی واگذار نخواهند کرد!

بدون تردید آنها واجد ابزار و اراده ی لازم برای رسیدن به اهداف خود مییاشند !

طیف تندرو و تمامیت خواه اصولگرایان که سالهاست فرمان را از دست بزرگان منطقی و معتدل تر خود در آورده اند ثابت کرده اند که برای ماندن در قدرت حاضرند قواعد هر بازی کوچک و بزرگی را بر هم زده و با ابزارهایی که به طور سنتی در اختیار دارند!  رقیب را به هر قیمت گزافی که باشد از عرصه ی رقابت بیرون کنند!  

به نظر میرسد رفتار غیرتعاملی و حذفی با رقبای سیاسی در کنار تحمل و توجیه هشت سال دولت آقای احمدی نژاد با تمام تصمیمات غیرمنطقی و عملکرد غیر قانونی ، غیر اخلاقی و مخربش به استناد همین اصطلاح ساده قابل درک باشد: 

                                        .........فوبیای واگذاری قدرت....... 

ترس از واگذاری قدرت با کمی تفاوت و باشدت بیشتراینبار نیز با اصولگرایان همراه است چرا که :

- آنها رقیب دیرینه ی خود را از هم پاشیده و تقریبا از نظر سیاسی نابود شده می دانستند و به همین جهت از بازگشت منسجم و هدفمند آن به شدت ناراضی و به نوعی شوکه هستند! 

- آنها مست از قدرت رقبای صرفا سیاسی خود را به بدترین شکل ممکن آزرده و از هیچ نوع برخورد خصمانه ای با آنها دریغ نکرده اند ، با اتهامات ساختگی و بزرگی چون خیانت ، جاسوسی ، ارتباط با بیگانگان ، براندازی ، توهین به اسلام ، نظام و رهبری و … نواخته اند! حالا نگرانی شان چندان غیرمنطقی به نظر نمی رسد  !         -اصولگرایان میانه رو و منطقی نیز حتی اگر بتوانند از تندروها عبور کرده و به تشکیل جمعی واحد و صدایی یکدست به نام جبهه ی اصولگرایان برسند باز هم باید تاوان حمایتهای بیدریغ ، حداکثری و چشم بسته ی خود از دولت آقای احمدی نژاد را بدهند! 

داده های میدانی در کنارتجربه و منطق به ما می گویند که اینبار برخورد با اصلاح طلبان شدیدتر ، قاطع تر ، هوشمندانه تر و با استفاده از همه ی امکانات قانونی و فراقانونی سخت و نرم خواهد بود! برخوردی که نشانه هایی از آن در سخنان و موضع گیریهای پیشقراولان اردوگاه اصولگرایی به چشم می خورد !

این مهم هوشیاری و استواری دوچندان اصلاح طلبان را می طلبد ...

                                                                                             93/11/7

                                                                                           مهدی محمدی