هـــــــه یــــــوخ بلـــــــــی ... ! - یازاری : آلپای آدلی تورک

هـــــه یـــــوخ بـلـــی ... !

آلتی یاشیمی قورتارماقدایدیم، او گونلر آنام ائوده دئییردی: اوغلوم مکتبه گئده جک ، درس اوخویوب دوکتور اولاجاق.قارداشیم دئییردی یوخ اؤیرتمن اولاجاق درس دییه جک،  هره بیر سؤز دئییردی، من ایسه ... گیجه لیب قالمیشدیم .

بیرینجی گون ایدی، آنام منی مکتبه آپاریریدی و من آغلایار کن آنامدان آیریلماق ایسته میردیم ، بیر آن گؤزومو آچیب اؤزومه گلدیکده، گوردوم مکتبده اوتورموشام و اوشاقلار منه باخیرلار بیر آزدان سونرا اؤیرتمن ایچه ری کئچدی، اوشاقلارین آدینی سوروشماغا باشلادی.  فیکریم اوزومده دییل ایدی،  اؤزومه گلمه میشدیم هله. 

بیردن اؤیرتمن سینیرلی بیر حالدا  سوروشدو:

سنین له دییله م...؟ آدین نه دیر ..؟ دئمیره م آدین نه دیر ...؟

من  کی  اوره ییمی  قورخو آلمیشدی بیردن اؤزومه گلدیم دئدیم:   هه ...!؟  هه...!؟  نه مه نه...!؟

اؤیرتمن یئریندن قالخیب منه ساری گلدی  و الینده کی یاش چوبوغو منیم باشیما چیرپارکن دئدی:  هه ...! هه ...! ائششه کله دانیشیرسان  هئچ اوتانمیرسان، منه هه دئییرسن...؟ هه یوخ بلی  بیرده ائشید مه ییم  داها هه دییه سن  ... بیلدین ...؟

من بوتون قورخولاری اوره ییمده حیس ائدر کن  بیر داها  چیغیردیم هه آقا هه .

او  گون  او ساحات اؤیرتمن منی بیر  آیاغی گؤیده، زنگین آخیریناجاق تاختا قاباغیندا ساخلادی. اوندا من اؤز کیچیک دؤشونجه م ایله دوشوندوم، داها  دونیام دَییشیر، داها خوش گونلریمده ن خبر یوخدو، شن آنلاریم سونونا یئتیب .

هه!!!  بونو دوشوندوم،  هه ... یوخ بلی ..!

Hə yox bəli  …!

Altı yaşımı qurtrmaqdaydım, o günlər anam evdə deyirdi : oğlum məktəbə gedəcək dərs oxuyub düktür olacaq, qardaşım deyirdi : yox öyrətmən olacaq dərs diyəcək. hərə bir söz deyirdi məndə … gicəlib qalmışdım.

Birinci günidi, anam məni məktəbə aparırdı və mən ağlayarkən anamdan ayrilmaq istəmirdim. bir an gözümü açıb özümə gəldikdə gördüm məktəbdə oturmuşam və uşaqlar mənə baxırlar birazdan sonra öyrətmən içəri keçdi uşaqların adını soruşmağa başladı fikrim özümdə dəyilidi, özümə gəlməmişdim hələ.

Birdən öyrətmən sinirli bir halda soruşdu :

səninlə dəyiləm…!? adın nədir…!? demirəm adın nədir…!?

Mən ki ürəgimi qorxu almışdı birdən özümə gəldim dedim : hə…!? hə…!? nəmənə…!?

Öyrətmən yerindən qalxıb mənə sarı gəldi və əlindəki yaş çubuğu mənim başıma çırparkən dedi : hə…! hə…! eşşəklə danışırsan…? heç utanmırsan mənə hə deyirsən hə yox bəli eşitməyim bir daha hə diyəsən… bildin…?

Mən bütün qorxuları ürəgimdə hiss edərkən bir daha çığırdım hə ağa hə

O gün o sahat öyrətmən məni bir ayağı göydə zəngin axırınacaq taxta qabağında saxladı, onda mən öz kiçik düşüncəmilə düşündüm daha dünyam dəyişir, daha xoş günlərimdən xəbər yoxdu, şən anlarım sonuna yetib.

Hə !!!  bun düşündüm, hə… yox bəli ..!