*می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که : پدر تنها قهرمان بود.
عشق، تنها در آغوش مادر خلاصه میشد.
بالاترین نقطه ی زمین، شانه های پدر بود ...
بدترین دشمنانم، خواهر و برادرهای خودم بودند.
تنها دردم، زانو های زخمی ام بودند.
تنها چیزی که میشکست، اسباب بازیهایم بود.
و معنای خداحافظ، تا فردا بود...!

.
.
.
.
.
.
همیشه هر چیزی را که دوست داریم به دست نمی آوریم،


پس بیاییم آنچه را که به دست می آوریم دوست بداریم.
...
...
...
...
...
...
...
z*sh