کم نیستند ورزشکارانی که نام میانه را در سطح کشوری و جهانی سرافراز کردند ولی اکنون در این شهر به نشان قدردانی هم که شده نامشان حتی برروی یک کوچه بی نام و نشان هم نیست!
حاضریم کوچه و خیابان هایمان بی نام باقی بماند اما آنها را مزین به نام اسطوره ها و نام آوران و فرزندانی که از خانه دور بودند تا خانه را آباد کنند نکنیم.
اسطوره های ورزشی میانه با جان دل شبانه روز تقلا می کنند تا برای شهر و کشورشان افتخار بیافرینند ولی در ازا مسئولین ما با یک مراسم ساده و معمولی ولی به نظر خودشان با شکوه! از آنان تشکر می کنند و ماجرا همانجا به کلی تمام می شود.
در کدامیک از سالن های ورزشی، میادین، خیابان ها و حتی کوچه هایمان نام ورزشکارانی که افتخار آفرین بوده اند را می بینید؟ شاید گناهشان این است که چون زنده اند اینکار انجام نمی شود؟! شاید فردا روزی که رخت از این جهان بستند تازه یادمان می افتد برای گرامیداشت و زنده نگه داشتن یاد و خاطره اشان کوچه ای را به نامش بزنیم!؟ کوچه هایی که نامشان شده: گلستان و بهار و خزان و...
شهری که کم چهره مشهور ورزشی ندارد، نباید لااقل ورودی های شهرش نمایانگر این امر باشد؟ تا شاید نقطه ی امیدی برای ورزشکاران آینده ی این شهر باشد که ورزشکاران فراموش نمی شوند و به آنها در این شهر ارج می نهند.
هرچند اگر ورزشکاران و اسطوره های میانه ای بی نام و نشان هم که بمانند باز در یاد مردم خواهند بود و در کتاب ها ماندگار خواهند شد ولی شما مسئولین عزیز که قدمی در این راه برنداشته اید، در لابلای صفحات تاریک تاریخ از یادها خواهید رفت و حتی نامتان را کسی بیاد نخواهد داشت! ولی می تواند اینگونه نباشد اگر کمی همت کنید.