درباره من

ندانی که ارباب معنی چه اند؟

بزرگان جانند و چون بچه اند!

زدریای ازادگی خورده قوت

فرو خفته فریادشان درسکوت

عقابند و بنشسته بر تیغ کوه

به معنا : بزرگی به صورت : شکوه !

بگیرد از ایشان جهان جان نو

که در اوج کفرند زیمان نو!

نه دریا - که بیرون زجذر و مدند

جهانی در آنسوی نیک و بدند!

عیان دیدیده نادیده را چشمشان

بیرزد به صد آشتی خشمشان !

به یک لحظه هم شادی و هم غمند

شگفتا که هم زخم و هم مرهمند

ورای کتب گفته ی نغزشان

کتب خانه ی خاک درمغز شان

چو درُّ یتیم اند اندر لفاف

چو آب حیاتند و عنقای قاف!

نه چون گاو و خر بر زمین می چرند

که خود بر فراز زمان می پرند

نگنجند مر مردمان را به فهم

نیابند چون " بی نهایت !" به وهم

افق - تا - افق موم دردستشان

سپهر سخن ، زیر انگشتشان

غریبان خاکند و ، افلاکی اند

خدایند و ، درهیئت خاکی اند

چو حلاجّ ، زی دار افراخته

بیایند و ، میرند - نشناخته

چو زیشان ، تهی گشت ، کاشانه شان

بپیچد در آفاق ، افسانه شان

جهانی ! زمخلوق و ، خالق ،‌ گم اند

عزیز من ایشان ، " خط سو م‌" اند !
 

درج شده در تاریخ ۹۹/۰۶/۲۵ ساعت 12:17

کاربران آنلاین (2)