بیماران ارتوپدی در انتظار پزشک

سال هاست که در این شهر جای متخصصان ویژه خالی است. مردم گاه برای بیماری های خاص ناچارند علاوه بر هزینه های سرسام آور بیماری خود، هزینه های جنبی مسافرت های طولانی را نیز تقبل کنند و این مساله علاوه بر بار مالی که به همراه دارد، بار روانی مضاعفی را بر بیمار و اطرافیانش تحمیل می نماید. اما آیا در عصری که پرداختن به وضعیت بهداشت و سلامت شهروندان از اولویت های اصلی دولت ها به شمار می آید، وجود چنین نقیصه ای شایسته شهری با این تعداد جمعیت است؟ این مساله برای بیماران استخوان و مفاصل حالت ویژه ای دارد. بر کسی پوشیده نیست که عموماً این گونه بیماران به دلیل ناراحتی های حرکتی قادر به تحمل جا به جایی ها و انتظارهای طولانی نیستند و این در حالی است که تنها یک پزشک متخصص ارتوپدی در این شهر مشغول خدمت است که البته در حال گذراندن طرح خود می باشد یعنی در واقع او هم یک میهمان برای یک مدت تعیین شده است. میانگین بیمارانی که به مطب این یک پزشک مراجعه می نمایند روزانه حدوداً بیش از پنجاه نفر است. علاوه بر آن هر روز چندین بیمار اورژانسی در همین مطب مورد جراحی قرار می گیرند. مراجعه بیماران اورژانسی در شرایطی که این تعداد بیمار در انتظار ویزیت پزشک هستند گاه باعث می شود که برخی از آنان یک تا سه روز درگیر این مساله باشند. بار کاری بسیار بالا و شرایط نامطلوب مطب، خستگی و بی حوصلگی پزشک و منشی، سازماندهی نامناسب و بدون برنامه ریزی ویزیت ها، بی قراری و اعتراض مداوم بیماران، ازدحام افراد در سالن انتظار و کندی روند معاینه و درمان به دلایلی که ذکر آن رفت همه و همه شرایطی را به وجود می آورند که حتی یک انسان کاملا سالم را هم بیمار می نماید. و این پایان ماجرا نیست؛ و اگر در دسترس نبودن بخش های مربوط به «سی تی اسکن» و «ام آر آی» همچنین در بخش های دیگر مانند «سونوگرافی» و... و نیاز به مسافرت به مرکز استان جهت تهیه اینگونه عکس ها نیز به این مساله علاوه شود، واقعا شرایط غیر قابل تحملی را به وجود می آورد. 10 شهریور