پيگيري هاي جمعي از همشهريان براي بهبود شرايط بهداشتي درماني شهرستان ميانه

پيگيري هاي جمعي از همشهريان براي بهبود شرايط بهداشتي درماني شهرستان ميانه این یک حرکت جمعی است ! یک آزمون برای اینکه ببینیم آیا میتوانیم حقوق از دست رفته مان را که بدان مستحق ایم باز ستانیم ! این یک تمرین شهروندی است متن و نامه و گزارش زير توسط آقاي احمدي از گروه پيگيري كننده مسائل بهداشتي درماني شهرستان تهيه شده است. اگر به وبلاگ يا وب سايتي دسترسي داريم با قرار دادن آن در پست اول خود ، حركت جمعي خود را نشان دهيم. نشان دهيم كه در مسائل مشترك كه به همه مان مربوط مي شود مي توانيم بطور هماهنگ عمل كنيم. بدينوسيله پيگيري مسائل بهداشتي و درماني شهرستان را از نمايندگان محترم شهرستان ميانه در مجلس شوراي اسلامي خواستار مي شويم و تلاشمان تا حاصل شدن نتيجه ي مطلوب ادامه خواهد يافت. با حركت جمعي خود نمايندگانمان را نيز در راستاي انجام وظيفه شان ياري كنيم. مگر نه اين كه بي خيالي ها و بي توجهي هاي ما صداي همه را درآورده و مگر نه اينكه مسوولين شهرستان و نمايندگان مان در مجلس شوراي اسلامي نيز با ديدن بي توجهي هاي ما انگيزه فعاليت شان را از دست داده و مي دهند . اگر درد دلهاي همشهريان فعال در امور سياسي و اجتماعي و فرهنگي شهرستان را در وب سايتها و وبلاگ ها و نشريات شهرستان ، شنيده ، ديده و خوانده باشيد ، مي دانيد كه ما نياز به اين گونه حركات جمعي داريم پس بياييد در اين مورد مشترك نشان دهيم كه با هم هستيم ، اگر چه اختلاف نظر و عقيده كه حقمان هست ، داشته باشيم. *********************************** مطلع بودید که چندی پیش با کمک تعدادی از همشهريان حرکت وسیعی جهت جمع آوری امضا برای بهبود اوضاع بیمارستانی و تامین نیروی تخصصی مورد نیاز شهر صورت گرفت . الحق و والانصاف اقای مهندس حاجی اصغری از کسانی بودند که بلافاصله مراتب را از طریق دوستان تعقیب و به تذکراتی به وزیر و ... اقدام نمودند و در پی آن آقای دکتر فرمند برای دیدارهای نماينده امضا كنندن طومار کارگشایی کردند که جای تشکر دارد . نهایتا تلاشهای آقای حاجی اصغری و بازرسی های انجام شده سبب تغییراتی در این حوزه و تامین امکاناتی ناچیز شده است که عملا هرگز تامین نظر امضا کنندگان را نمی نماید . به نظر میرسد این قضیه هم مثل اتوبان ماست !! میرود که خاموش شود . گوئیا که بیش از 2700 نفر پای این برگه را امضا نکرده اند! گوئیا این فرماندار عزیز ما هنوز هیچ اقدامی نکرده و به ریش مردم هم خندیده است ! گویا جناب مهندس هاشمی به گزارش فقط دادن تذکری به وزیر و انعکاس آب و تاب دارش در روزنامه محلی اکتفا کرده است ! ظاهرا اقای حاجی اصغری هم به همین مقدار دل خوش کرده اند . ضمن اینکه از هر سه ی آنها ( فرماندار و نمایندگان محترم شهر ) می خواهیم در این خصوص به مردم گزارش کار بدهند صرحیا اعلام میکنیم هنوز تیم ما منتظر اقدامات است در غیر این صورت چنانچه قبلا وعده داده بودیم امضا گیری مجدد را تا تعداد بالاترین رای ماخوذه نمایندگان محترم در طول همه ادوار ادامه داده و فرماندار و نمایندگان محترم را مورد سوال قرار خواهیم داد . پیشنهاد میکنم همآهنگ فرمایید دوستان وب نویس میانه ای{سايت و وبلاگ} این مطلب را تا اطلاع ثانوی وبرای مدتی طولانی پست اول خود قرار دهند تا شاید مردم شهر بیشتر آماده شده و اطلاعات کاملتری گرفته باشند . بدیهی است تا اتمام کار و تامین نظر مردم در پی این مساله خواهيم بود . به اطلاع می رسانم اخیرا تیم حامی این پروژه دوباره عزم خود را برای اقدامی دیگر جزم کرده اند . در صورت نیاز به زودی برای عازم شدن به دفتر وزیر حداقل در قالب دهها اتوبوس ثبت نام خواهیم نمود ! محل ثبت نام را بعدا آگهی مینماییم . فعلا منتظر گزارش مسئول شهر و نمایندگان از نتایج اقداماتشان هستیم . همه دوستان وب نویسی که همراهی مینمایند ، اعلام نصب نمایند . این یک حرکت جمعی است ! یک آزمون برای اینکه ببینیم آیا میتوانیم حقوق از دست رفته مان را که بدان مستحق ایم باز ستانیم ! این یک تمرین شهروندی است . ---------------------------------------------- گزارشی از پی گیری های بیمارستانی از چندی پیش دوستان و همشهریان امضا کننده نامه تقدیمی به وزرات بهداشت و درمان از بنده می خواستند گزارش کاملی ازآنچه که اتفاق افتاده بدانها ارائه نمایم. جمع کردن همه امضا کنندگان در یک محل ناممکن بود . از طرفی دیگر عدم اطلاع رسانی به کسانی که در آن ذینفع بودند جفا بر آنان میشد لذا تصمیم گرفتم همه آنچه را که اتفاق افتاده ذیلا تقدیم نمایم گرچه قبلا به صورت اجمال در سایت www.miyaneh.com آورده شده است ولیکن ماوقع را مشروحا به شرح زیر به اطلاع می رسانم . تو ضیح : هم اینک هم وب نظر سنجی و هم سایت میانه دات کام آف داده اند . این مطلب یکی از پست های نظر سنجی میانه بود به آدرس http://www.nazar-miyaneh.blogfa.com/post-47.aspx آنچه در زیر می خوانید : 1- گزارش نهایی : درهمین ابتدا آوردم اگرحوصله نکردید همه را بخوانید حداقل گزارش جامع را ببینید.این گزارش در سایت میانه دات کام هم درج شده است . 2- نامه ای به بازرسی و مشاور محترم وزیر: بعد از ملاقات ایشان و برگشت به میانه بلافاصله فاکس و ارائه دلیل شد. 3- نامه به آقای وزیر بهداشت : بر اساس آن امضا جمع آوری شده بود 4- تصویر امیل پاراف شده : این امیل قبل از عزیمت به تهران به جناب رییس جمهور و دفتر مقام معظم رهبری ارسال شده بود . این امیل وسیله رییس محترم جمهور پی نوشت شده است . 5- سوال : سوال از مسئولین محترم در خصوص پی گیری هایشان . این نامه نیز در سایت میانه نصب شده است . 6- پاسخ به یک سوء تفاهم :جناب آقای دکتر هاشمی رییس محترم بیمارستان براساس شنیده ها ی خویش در خصوص نیت مسببین پیش داوری کرده و سوء تفاهمی را پیش آورده بودند.ضمن احترام به این جانباز شریف جنگ و عزیز و گرامی برادر بزرگوار جهت رفع شبهات نامه ای نوشتم و در سایت میانه نصب کردیم تا رفع سوء تفاهم شود . در همین یادداشت عین آن را می خوانید . نامه ای ویژه ای به مقام معظم رهبری که متن را در این شرح نگنجانیده ام 1- گزارش نهایی از پی گیری های مربوط به مسائل بیمارستان ! و یک درخواست از همه شهروندان عزیز با توجه به پی گیریهای مکررهمشهریان محترم در خصوص اعلام نتیجه نهایی جمع آوری امضاء دعوت از آقای دکتر لنکرانی (برای کارشناسی مشکلات بیمارستان میانه ؛ تامین نیروی انسانی متخصص ؛ تجهیز و رفع کاستی های موجود ورسیدگی به تظلمات مردمی ...) ذیلا اقدامات انجام شده را به اطلاع شهروندان محترم گزارش مینمایم . همانطوریکه در یادداشت قبلی به عرض رسیده بود تصمیم بر این امر یک تصمیم تیمی و صرفا به قصد کارشناسی موضوع و رفع کاستی ها بوده است لیکن در جریان امضا گیری تظلمات متعددی چه وارد و چه ناوارد مطرح شد که برخی از آنها به دلیل روشن بودن و عینی بودن در دستور کار تیم قرار گرفت و...بر همان شکل کار نهایی شد. ابتدا از احساس مسئولیت جمیع شهروندان محترم بخصوص تیمی که این کار را به سر انجام رساندند به نوبه خود تقدیر و تشکر مینمایم دوستانی که از وقت خود ایثار کرده هم پای بنده به تامین امضا اقدام کردند ودر برخی موارد با وجود دل نازکی تحمل رنج ها نمودند و... به عرض میرسانم در پی همآهنگی انجام یافته وسیله یکی از دلسوختگان شهر به تاریخ 5/3/87 با بولتن آلبوم شده امضاها به حضور معاونت محترم پارلمانی مجلس در امور بهداشت و درمان آقای امیر لو رسیده با تقدیم بولتن و عرض گرفتاری هایمان طلب استمداد نمودیم . با امر ایشان و با یادداشتی کتبی وی به حضور آقای دکتر نجابت در بازرسی وزارت بهداشت و درمان رسیده با تشریح مسائل ایشان را از چونی و چرایی ماجرا وسبب دعوت در خواست شده مطلع ساختیم. پیشتر در تاریخ 23/2/87 رونوشت الکترونیکی دعوت را به وزارت محترم بهداشت و درمان؛ مقام معظم رهبری؛ ریاست محترم جمهوری آقای احمدی نژاد ارسال کرده بودیم . خوشبختانه آقای احمدی نژاد با پی نوشت نامه در 5/3/87 مراتب ضرورت کارشناسی موضوع و توجه به درخواست مطرح شده را به وزارت محترم بهداشت منعکس نموده بودند با این وجود به هنگام مراجعه به وزارت بهداشت و درمان در بولتنی مستقل کپی دعوت نامه در 268 بر گ با 2071 امضا تقدیم دفترخاص وزیر محترم شد تا شخصا ملاحظه بفرمایند . در تاریخ8/3/87 با تامین رونوشتی دیگر از بولتن مذکور به انضمام توضیحی که بر پاره ای از مسائل ضروری بود به دفتر مقام معظم رهبری با پست پیشتاز ارسال گردیده عنایت ویژه ایشان را خواستار شدیم . با توجه بر اینکه شهروندان محترم در این امر با امضای خود مشارکت داشتند طبیعتا انتظار دارند در جریان پی گیری هم واقع شوند به لحاظ اینکه اطلاعات کافی در دسترس آنها باشد ذیلا شماره نامه ها و تلفن های پی گیری وزارت را به استحضار می رسانم تا چنانچه نیاز بود بهره مند گردند. - شماره نامه تقدیمی به شخص (وزیر محترم) 78950-6/3/87 تلفن تماس021-81452146 جناب آقای شرافتی - شماره نامه تقدیمی به دفتربازرسی وزارت محترم 5071/ش – 6/3/87 تلفن81452960021 و 81452964 021- و فاکس 021-88364234 - شماره ره گیری پستی نامه و بولتن امضای ارسالی به حضور مقام معظم رهبری .98014000010213332485 اما از ملاقات با آقای دکتر نجابت در دفتر بازرسی وزارت محترم هم داستانی دارم که به عرض امضا کنندگان و شهروندان محترم میرسانم . در میان سخنان ایشان نکته ای یافتم که برایم یک هدیه بود. اما نکته ای دیگر مبنی برکنکاش در هویت انتخاباتی ام بود که خیلی اساسی نمی نمود . گرچه باید پذیرفت شیطنت های انتخاباتی بعضی از کاندیداهای مجلس توهماتی را در نزد مسئولین بر می انگیخت اما با دو هزار و اندی امضا چگونه ممکن بود باز هم چنان توهماتی پیش بیاید! چنان سوالهایی بوی دیگری میداد که برایم نا آشنا بود ! فکر میکنید در این مورد اطلاعات اولیه ای به ایشان رسیده بود یا در وزارتخانه دنبال این میگشتند تا ببینند من شهروند ی از کدام طبقه ! یا از کدام درجه ام و چه جناحی دارم !؟اما آن هدیه این خبر موثق بود:در شهرهایی که برای اسکان پزشكان متخصص گشایشی بوده ماندگاری متخصصین بیشتر بوده است (به تعبیر من ! در شهر ما نه تنها گشایشی نبوده بلکه .... بیایید ما نیز با هم اندیشی و تامین چاره به استقبال چنین پروژه هایی برویم مسئولین شهر مان و نمایندگانمان را به این سمت ها سوق بدهیم تا به فکر تامین گشایش های آنچنانی که دیگران تامین نموده اند باشند.من خودم تجربه چنین کاری را در حوزه آموزش فنی و حرفه ای آموزش و پرورش در مدت تصدی مسئولیت کارشناس فنی و حرفه ای دارم و آن را به راحتی شدنی میدانم. 2 - به نام خدا جناب آقای دکتر نجابت مشاور محترم وزیر بهداشت و در مان / دفتر بازرسی و شکایت وزرات با اهداء سلام و آرزوی بهروزی معطوفا به ملاقات حضوری 6/3/86 اینجانب با حضرتعالی و تقدیم بولتن امضای 2071 نفری شهروندان محترم میانه ای در باب نارساییهای بهداشت و درمان شهرستان توضیح چند مطلب را ضروری دیدم که ذیلا تقدیم حضور میدارم . در مورد سهل انگاری در درمان منجر به فوت در جریان ملاقات حضوری به موردی اشاره کردم که به لحاظ عدم دسترسی به اطلاعات فردی نامبرده ارائه آن را موکول به فرصت نمودم حال که اطلاعات لازم فراهم شده به عرض میرسانم مرحومه خانم ....19 ساله فرزند....... همسر آقای.... ساکن روستای.... میانه بودند شماره تماس وی را ذیلا تقدیم میکنم و به عرض میرسانم از آقای.... در آن شرایط بحرانی شبانه!! در بیمارستان رضایت گرفته بودند .ایشان مدتها بعد طرح دعوی کردند.( تلفن همراه آقای ا....... همسر مرحومه ........... ( تلفن محفوظ) در مورد بی مبالاتی درتجهیز آمبولانس اعزامی به تبریز و فوت بیمار به علت در دسترس نبودن اکسیژن مورد نیاز در داخل آمبولانس مطلبی به عرض رسانده بودم .شماره تلفن (محفوظ ) وابسته مرحومه را جهت کسب اطلاعات بیشتر به حضور معرفی میکنم .(توضیحا عرض کنم بستگان مرحومه به علت واسطه های بی شماری که از سوی بیمارستان به آنها مراجعه نموده اند عیلرغم میل باطنی سکوت اختیار کرده و از سر تقصیر گذشتند ! لذا بستگان نزدیک دیگر حتی به طرح مجدد موضوع علاقه ای ندارند . بنده وابسته نسبی درجه دو وی را با نام آقای ..............جهت کسب اطلاعات معرفی میکنم ). در مورد بیماری که به علت خالی بودن باک آمبولانس و سرگردانی همراهان بیمار برای تامین گالنی بنزین اتلاف وقت شد و بیمار با کلی تاخیر اعزام و در چند کیلومتری میانه مرحوم شد شماره های تلفن (محفوظ ... و محفوظ آقای ........) از بستگان درجه یک بیمار را به حضور معرفی می نمایم. ایشان در روزنامه محلی کل وقایع را به قلم کشیدند و اعتراض شدید خود را اعلام نمودند!! انشالله تعداد نمونه ها به همین چند مورد کفایت خواهد کرد. متاسفانه تعداد کثیری ازاین دست موارد به دلیل نا امیدی ازرسیدگی ها هیچ اقدامی در پی گیری مسائل بیمارستانی خود نمیکنند. وغالبا درمراجعات ما به روشنی میگویند که هیچ امیدی به اصلاح نیست ! آنها داستان چندین سالانه ای از این ماجراها دارند و ... از اعتماد افتاده اند. فارغ از مستنداتی که عرض شد در باب مسائل و حواشی ملاقات حضوری نیز عرایضی داشتم که با کسب اجازه بدان اشاراتی خواهم نمود. جناب آقای دکتر نجابت بنده ارزیابی فی البداهه یک سخن را به لحاظ تجربیات چندین سالانه ای که در عرصه مطبوعات و قلم کسب کرده ام عجولانه و غیر منطقی میدانم لذا بر همان باور گرچه در مقدمه ی صحبت حضوری با حضرتعالی احساس ناخوشایند برداشت ناصواب ازمنظور از تامین امضا را ازسوی جنابعالی احساس کردم اما بدان به همان لحاظی که عرض شد بد بینانه نگاه نکردم و انگاشتم که شاید بنده اشتباه میکنم ! لیکن با مرور دوباره آن چه که اتفاق افتاده این یقین برایم حاصل شد که ممکن است توهم ناصوابی پیش بیاید وناخواسته در تحقیق و تفحص شما تاثیر نامطلوب بگذارد لذا بر آن شدم تا مطلب را با تقدیم این فاکس با توضیح بیشتر به عرض بر سانم تا چنانچه زمینه ذهنی ناصوابی پیش آمده باشد مرتفع گردد . حضرتعالی بعد از مطالعه نامه تقدیمی با این سوال که آیا من عضو شورای شهرم یا خیر! کاندیدای مجلس بوده ام یا نه ! وارد بحث شدید .در ادامه در مقابل عرض بنده که جماعت را قطار قطار زن و مرد و دختر جوان زائو با لباس بیمارستانی ! و سرم به بازو برای اسکن و سونوگرافی اورژانسی به خارج از بیمارستان میفرستند و ..... و وقت یک هفته ای و ماهانه به سونوگرافی های واقعا حیاتی و اورژانسی میدهند و این اسباب رنج و زحمت مردم شده است ؛ اظهار فرمودید که این یک واقعه ای طبیعی است که سونوگرافی ها طول بکشد!! گرچه با نظر شما در کلیت موضوع مخالفتی نیست و باید همه جوانب را در نظر گرفت اما در مورد بیماری که به دستوراکید پزشك معالج ؛ اطرافیان ناچار شوند او را شبانه به زنجان برده و بعد از تهیه عکس و سونوگرافی با هزار مصیبت و گرفتاری دوباره به میانه برگردانند باید استثنایی قایل شد و به این نکته که ما در مواقع ضروری و اورژانسی مشکل داریم التفات کرد. جناب دکتر احساس کردم با سوال اول در پی این بودید که در یابید من آدم کدام طیف و جناحم ! و به چه علتی به پی گیری موضوع تعلق خاطر دارم! عمیقا احساس من به عنوان مراجع این بود که حضرتعالی قبل از آنکه به مطلب و اهمیت آن فکر کنید به این اندیشیده اید که آیا من و هم تیمی هایم بر علیه کسی خروج کرده ایم یا خیر!! این حقیقت بسیار آزاردهنده ای بود که احساس کنم در وزرات بهداشت و درمان احتمالا درجه یک و دوی در کار باشد! و تامین خدمات و یا رسیدگی به تظلمات ؛ نیازمند شناسایی ویژه ای باشد. با نظری دومی که دادید همه امید این دو هزار و اندی را بر باد شده دیدم ! چراکه وقتی نظر کارشناسی شما بدون امعان نظر به همه شرایط و اوصاف بر این باشد که موجه است بیمار اورژانسی آنگونه ای هفته ای یا ماهی !! منتظر بماند دیگر چه حاجت به طرح گلایه هایمان ؟ ما از نارسایی هایمان و سوء مدیریت هایمان به شما پناه آورده بودیم.اگر این تصور پیش بیاید که نظر کارشناسی هم تایید چنین مدیریتی میکند چه حاجتی به التماس دعا!؟ ازسخن و سوال آغازین شما این توهم پیش می آید که قبل از مطالعه چونی و چرایی ماجرا ودرستی و نادرستی آن؛ این بررسی شود که آورنده پیام خود تب چه کسی را دارد !؟ آیا رساندن حرف ساده و راحت دو هزار نفر؛ نیازمند اینگونه استعلامهایی بوده است ؟ چه ارتباطی بین بررسی محتوای نامه تقدیمی با سوالات مطرح شده بود؟ برای حقیر ابدا روشن نشد لذا ایجاد ابهام نمود و محل گلایه گذاشت. چنانچه حضوری نیز به عرض رساندم با اینکه عضو شورای شهر نیستم و با وکیلی هم همسایگی خاص ندارم اما (( رنج نامه تقدیمی مان به خاطر درست بودنش در آخرین برگ از شماره 2064 الی 2071 وسیله ی شورای محترم شهر نیز تایید شده است .)) بنده ؛ ما به ازای 2071 امضا نهایتا دقایقی از وقت شما را مصدع شدم اما انگارم که در آن دقایق نیز تلاش مجدانه ای بر جمع بندی سریع مطلب داشتید. چنانچه در بدو عرایض ام قبل از اینکه کلام منعقد شود نظری دیگر مطرح کردید . چنین روشی این مطلب را به ذهن متبادر میکند که گوئیا بازرسی برای شنیدن برخی حقایق چندان راغب نیست ! جناب دکتر ما در استیفای حقوق شهروندی خود از هیچ تلاشی فروگذار نخواهیم ماند؛ چنانچه نیاز باشد تلاشهای مضاعفی را در برنامه خود منظور خواهیم کرد و مبادی دیگری را مورد مداقه قرار خواهیم داد . نمی شود که از واقعیاتی مبرهن و روشن چشم پوشی کرد . اسلام که فقط دین ظاهر نیست ! دین تکلیف هم است و ما نیز بدان خود را مکلف می بینیم .عمیقا اعتقاد داریم با اقدام کارشناسی توام با ریز بینی حضرتعالی به نتیجه لازم خواهید رسید اما نگرانی از این است که مبادا چنان سوالهایی زمینه ایجاد ذهنیت هایی در نزد عالی جناب نموده باشد و از این رهگذر حقیقت مسائل را تحت الشعاع قرار دهد !! به گمانم این مثل که خرد و عقل جمعی اشتباه نمیکند با 2071 امضاء درمورد مطلب ساده ای مانند میزان عدم رضایت شهروندان از خدمات بهداشت و درمان شهری یک مصداق بسیار درستی است ؛وقتی دوهزار و اندی گلایه مند هستند آیا معنای اعتراض به وضع موجود نیست ؟ با این توضیحات امیدوارم اگر شبه های از مراجعه ی بنده و طرح سوالاتی از سوی حضرتعالی در بدو سخن پیش آمده باشد رفع گردد و اطمینان حاصل فرمایید که نه بنده و دوستان هم تیم ؛ نه غرض شخصی باکسی داریم و نه بدهکار وکیلی هستیم و نه کاندیدای بوده ایم و نه ....فقط از سرعلاقه به مسائل شهرمان داد نامه ای تقدیم کردیم .چون تضییع حقوق شده ایم انتظار داریم هم تکریم شویم و هم بدان دست یابیم . ضمن تشکر از وقتی که برای دیدارحضوری 6/3/86 تخصیص دادید از این که با تقدیم یاداشت حاضر مجددا مصدع وقت شریف شدم بی نهایت پوزش می خواهم سربلند و سر افراز باشید با احترام احمدی - شهرستان میانه 3 جناب آقای دکتر لنکرانی وزیر محترم بهداشت و درمان با اهداء سلام و آرزوی بهروزی با احترام جناب وزیر مردم شهرم شما را جوانترین و جسورترین وزیر کابینه آقای احمدی نژاد می شناسند ؛ شاید همین باور درست است که به آنها اجازه داده با تقدیم این یادداشت و تظلم نامه از امیرکبیر بهداشت و درمان خود طلب توجهی ویژه بنمایند. ما از دل رئوف و طبع احساساتی شما با خبریم ؛ میدانیم که بارها به حال بیمارانی که به هردلیل مداوایشان موثر نیافتاده گریه ها کرده اید و رنج ها برده اید؛ لذا دوست نداشتیم خاطر شما را مکدر سازیم اماناگزیریم راوی مصیبت هایمان باشیم . گرچه تلخ باشد و ناگوار. دیگر تاب و تحمل از دست داده ایم . دشواریها و نامهربانی های روا رفته را نمی توانیم بر تابیم . دیگر امید بر باد داده ایم و هر دم سیاهی بلند مرگ را بر قامت خویش احساس میکنیم . ناامیدانه چون غریقی تن خسته و بی رمق خویش را به هر موجی می سپاریم تا شاید !! ما را به ساحلی ببرد اما افسوس که اینگونه نمی شود . از بس فریاد زده ایم نفس هایمان بریده است از بس داد خواهی کرده ایم واژگان مظلومیت رنگ باخته است . دیگر..... شاید این بار صدایمان را فریاد رسی باشد ؛ شاید کسی بگوید که سرنوشت آن کودک تصادفی یتیم چه خواهد شد که بی پدراز بیمارستان شهر رهایش کردند ؛ شاید کسی بپرسد که به آن مادر داغدیده در مرگ دختر جوانش چه رفت و ... اجازه دهید چون کودکی بی پناه ؛ فرزندی یتیم ؛ قومی بی سرپرست و مردمی رها شده سر بر دامنتان گذارده و های های گریه کنیم که به صد دلیل موجه و ناموجه عزیزانمان در جلوی چشمانمان پر پر میشوند اما کسی کک اش نمی گزد !با شنیدن متوالی مرگ های بیمارستانی احساساتمان جریحه دار می شود اما تقی به توقی نمی خورد . وقتی نوجوان و جوان عروس مان با یک دیر بازدمی جان میدهد کسی مسئولیت اش را نمی پذیرد! ما ناگزیریم به هر دلیلی ! که خود نمیدانیم و کسی هم بدان پاسخی نمیدهد همواره گریان باشیم ؟! ما باید همواره چشمانمان تر و دل هایمان هراسان آن باشد که مبادا کارمان به بیمارستان بیافتد ؟! جناب وزیر نبود امکانات تنها مشکل ما نیست ما از دشواریهایی رنج میبریم که خواسته یا ناخواسته بر ما تحمیل میشود .آنهایی که صاحب مکنت اند ابدا به این بیمارستان مراجعه نمی کنند و با مراجعه به بیمارستان استان یا بخش خصوصی رفع گرفتاری میکنند اما آنانی که بی مکنت اند باید بسوزند و بسازند آن هم به بهای جان ؟! کجا سراغ دارید کسی با جان دلبند خود بازی کند ؟ کجا سراغ دارید که .... آقای وزیر ما اینجا چنین بازی های را تجربه میکنیم ! درد من آن وقت بیشتر می شود که می فهمم اگر بیمارم را به بیمارستان امام رضای استان می رساندم او زنده می ماند ! آیا شهر من با این همه قدمت تاریخی چنین استحقاقی دارد؟! آیا برخورداری از امکانات بهداشتی و بیمارستانی از نیازهای اولیه شهروندان نیست ؟ جناب وزیر نمبدانیم از این همه اوضاع پریشان و وضع نامطلوب بیمارستان شهربه چه کسی شکایت ببریم ؛ واقعا نمیدانیم آیا مسئول و ناظری بر امور بیمارستان هست یا نیست !! واگر هست چرا این همه آشفته و ویران؟! ما هرروز شاهد بی تفاوتی ها و کم لطفی های بیشتری نسبت به مردم هستیم انگار که اطمینانی هست که هیچ کس را به کار هیچ کس !! کاری نیست!! با بیش از دوهزار امضا با هویتی مشخص از شما دعوت میکنیم در راس هیات کارشناسی به شهرمان تشریف بیاورید و با حضور در بین میزبانان خویش که شما را دعوت کرده اند مسائل بهداشت و درمان شهر را کارشناسی فرمایید و برای رهایی شهر از این فلاکت عظیم چاره ای بیاندیشید . ما شما را به حضوردر جمع خود دعوت میکنیم ؛ حضور عامه مردم نه متمولین بی درد �