دلنوشته : وجود پر از احساس

سلام 
گاهی آدم دلش شدید میگیرد ، از بغض های نترکیده ، از بدهای خوب نشده ، از مسیرهای اشتباه که داغ داغ پا در میان آن میگذاریم بدون اینکه توجه کنیم چه اتفاقی در انتظار قلب پر از احساسمان کمین کرده است ، گاهی عشق به اشتباه چشممان را کور میکند و عقل توان هدف گذاری را از دست می دهد چرا که قدرت عشق تمام وجودمان را تسخیر می نماید .

باید همیشه قلبمون را دورتر از احساس نگهداریم و بذاریم عقل همه چیو نگاه کنه تا مجبور نباشیم روزی تکه تکه وجودمون را به خاطر یه احساس اشتباه به هم بچسبونیم و به دیگران بفهمونیم که هیچ اتفاقی نیفتاده ، بفهمونیم که فقط کمی بزرگتر شده ایم ، کمی پخته تر و با تجربه تر ، اما می فهمیم که به دست آوردن این بزرگی و تجربه درد زیادی داره و بهای سنگینی برامون به وجود میاره .

مواظب دردهای آینده باشید ، هیچوقت ریشه هاشون را نشونتون نمیدن فقط شما اونها را آبیاری میکنید و بزرگشون میکنید تا روزی که وقت اون رسید و واسه نابودیتون تمام دنیا را براتون دردناک میکنن